,,Pozwól dzieciom błądzić i radośnie dążyć do poprawy.                                                                   

   Dzieci chcą się śmiać, biegać, swawolić"

Od roku szkolnego 2018/2019 do końca roku  szkolnego 2020 w naszej szkole są prowadzone zajęcia innowacyjne pt.:" Myślimy twórczo- rozwijamy się". Twórcą i realizatorem tych zajęć jest psycholog szkolny Monika Dawidowska-Lupa, nauczycielka nauczania wczesnoszkolnego  Katarzyna Kuźnik oraz nauczycielka  Monika Roterman.

Cele i założenia innowacji:

Innowacja ma na celu wspomaganie rozwoju i myślenia percepcyjnego co pozwoli na rozwinięcie u dziecka umiejętności kluczowych: myślenia, uczenia się, zapamiętywania, poszukiwania, komunikowania się, współpracy, praktycznego działania i wyobraźni. Dzięki terapii będzie możliwe wydobycie z ucznia jego możliwości. Atutem terapii pedagogicznej będzie uczenie się po przez zabawę, wykorzystująca różnorodne formy i metody zajęć, które pozwolą na usprawnianie wszelkich obszarów.

Biorąc pod uwagę nasze obserwacje  i  spostrzeżenia w pracy z uczniem, postanowiłyśmy wspomóc działania nad doskonaleniem  wyżej wymienionych obszarów.  Poprzez  nasze zajęcia  chcemy wzbudzić u dzieci motywację, która pozwoli dziecku pokonywać napotkane trudności.

W naszej innowacji zaproponowałyśmy dzieciom ciekawe metody, które pozwolą na rozwinięcie kluczowych umiejętności: 

Arteterapia- to leczenie przez sztukę. Termin ten odnosi się do wykorzystania sztuki w celach diagnostycznych i terapeutycznych. Metoda ta służy osiągnięciu przez dziecko gotowości do nauki pisania oraz korygowania nieprawidłowej techniki rysowania i pisania. Polega ona na wykorzystaniu różnych środków artystycznych, które ułatwiają dziecku ekspresję emocji. W trakcie arteterapii dziecko uczy się przez działanie polegające na tworzeniu czegoś. Aby urozmaicić i uatrakcyjnić pracę z dziećmi proponujemy nowe rozwiązania oraz już te znane, ale wzbogacone o dodatkowe elementy, takie jak łączenie z sobą różnych form działania artystycznego w dowolnych kombinacjach.

Muzykoterapia- to forma  psychoterapii  wykorzystująca  muzykę,  posługuje  się  jej elementami. W sposobie oddziaływania  na  człowieka  decydującą rolę odgrywa rytm,  melodia, harmonia,  dynamika,  artykulacja, kolorystyka dźwięku. Stanowi ona niezwykle cenną metodę w pracy z dziećmi w wieku wczesnoszkolnym.  W  istotę  muzykoterapii  wpisana  jest  kreatywność,  co  oznacza,  iż  na każdym etapie życia człowieka jest w stanie rozbudzić jego twórczą aktywność, wzbogacając tym  samym  życie  wewnętrzne  człowieka,  jego  psychikę oraz  intelekt.  

 

Metoda W. Sherborne- to rozwijanie przez ruch sprawności ruchowej, świadomości własnego ciała, przestrzeni i działania w niej, a także dzielenia przestrzeni z innymi ludźmi i nawiązywanie z nimi bliskiego kontaktu i daje poczucie bezpieczeństwa,  budzi aktywność i inicjatywę dziecka.

Metoda M.CH. Knill- to metoda opierająca się na dotyku i komunikacji. Polega na  uświadomieniu  sobie  własnego  ciała  poprzez  właściwy  odbiór  bodźców płynących  z rąk terapeuty w trakcie masowania poszczególnych jego części. W trakcie terapii niezwykle ważną rolę odgrywa specjalnie skomponowana muzyka, która w zależności od czasu wystąpienia sesji pełni zróżnicowane funkcje. metoda ta pozwala na rozwijanie się  poprzez naśladownictwo, zabawę oraz poznawanie własnego ciała. 

Sensory Intergriation- to  proces  organizujący docierające do mózgu informacje płynąc z ciała i środowiska. Założycielka  metody  wykazała  praktyczne  znaczenie  trzech  podstawowych, najwcześniej dojrzewających systemów zmysłowych w procesie prawidłowego rozwoju dziecka tj. system dotykowy, system czucia głębokiego (propriocepcja) oraz układ przedsionkowy (zmysł  równowagi).  Mózg  w  każdej  chwili  naszego  życia  odbiera, segreguje i przetwarza bodźce zmysłowe, które docierają do niego z naszego ciała. Zmysły te współdziałają ze sobą podczas wykonywania złożonych zadań i proces ten stanowi podstawę ich integracji. Jeśli  występują  zaburzenia  w  odbiorze  i  integrowaniu  bodźców  zmysłowych mogą się wówczas pojawiać dysfunkcje w rozwoju poznawczym, motorycznym oraz w zachowaniu dziecka. W zależności od rodzajów zaburzeń mogą one mieć negatywny wpływ na proces nabywania umiejętności czytania i pisania, zdolności samoobsługowych, poczucie równowagi, koordynację ruchową, wywoływać trudności w zakresie motoryki małej  i dużej. Zaburzenia procesów  Integracji  Sensorycznej  mogą  być  przyczyną nadpobudliwości  psychoruchowej,  impulsywności,  braku  koncentracji  uwagi, nadwrażliwości dotykowej, słuchowej oraz niskiej samooceny.

Do kogo adresowane są zajęcia ?

Innowacją zostaną objęci uczniowie Szkoły Podstawowej nr 1 im. Księdza Prałata Konrada Szwedy w Łaziskach Górnych.

Innowacja będzie wdrażana w trakcie dodatkowych zajęć  z zakresu  edukacji przedszkolnej i wczesnoszkolnej. Założeniem zajęć jest usprawnianie małej i dużej motoryki, koordynacji wzrokowo- ruchowo- słuchowej , logicznego myślenia  oraz zajęć terapeutycznych w sferze emocjonalno-społecznej. Zajęcia będą odbywały się 1 raz w tygodniu z podziałem na3 lub 4 grupy. Czas trwania zajęć może być dobierany wg indywidualnych potrzeb i umiejętności dzieci. Wyżej opisywana innowacja będzie opierała się o metody pracy tj : W. Sherborne, M.CH. Knill ,  elementy Sensory Intergriation, elementy Arterapii, elementy Muzkoterapii.

Dlaczego warto wspierać  rozwój i kreatywnośc dzieci w wieku przedszkolnym ?

Co to jest kreatywność? to postawa, która umożliwia z jednej strony odnalezienie nowych aspektów w tym, co znane i bliskie, z drugiej zaś stawanie w obliczu tego, co nowe i obce, i za pomocą istniejącej już wiedzy przetworzenie go w nowe przeżycie Erika Landau. Mówiąc inaczej, kreatywność to umiejętność dostrzegania w rzeczach zwyczajnych, pospolitych tego, co niezwykłe.

Po co tworzyć z dziećmi?

Szczególnie ważne u dzieci jest stymulowanie rozwoju wrodzonej inwencji. Dzieci uczą  się zadawać pytania, patrzeć na otaczającą rzeczywistość z rożnych perspektyw, kreują i wdrażają swoje własne innowacje. Tworzenie prac plastyczno-technicznych, udział w zajęciach muzyczno- relaksacyjnych oraz teatr drama, pomagają  budować wiarę w siebie i poczucia własnej wartości. Planując i wykonując poszczególne etapy pracy, dziecko lepiej poznaje samego siebie, a na podstawie sukcesów, jakie osiąga, buduje wyobrażenie o samym sobie. Warto mieć świadomość, że możemy pomóc w uwolnieniu naturalnej dziecięcej pasji tworzenia: gdy zaczniemy coś robić, dziecko poprzez naturalną ciekawość dołączy do nas i stworzymy coś wspólnie.

Tworząc, rozwijamy niebanalne myślenie, uczymy się podejmowania wyzwań i ponoszenia porażek, otwartości na odmienność, ale przede wszystkim - jest to znakomita okazja, by lepiej poznać potrzeby dziecka. Dzięki twórczej aktywności uczniowie radzą sobie lepiej z własnymi emocjami, oswajają lęki, rozumieją świat.

Ogromną  rolę  w  rozwoju  twórczości  dziecka  odgrywa  zarówno  jego środowisko  rodzinne  jak  i  szkolne. Bowiem  to  od  rodziny  i  nauczycieli  zależy,  jakie różnorodne sytuacje stworzą dziecku, czy dadzą mu możliwość podejmowania różnorodnych form aktywności - samodzielne próbowanie, eksperymentowanie, wyrażanie. Zawsze warto pamiętać,  że  wszystkie  dzieci  mają  twórcze  podejście  do  życia, a  zadaniem  dorosłych  jest rozwijanie, inspirowaniem i podsuwanie pomysłów.

Jak rozwijać kreatywność i twórcze myślenie? 

Poprzez stworzenie uczniom odpowiednich warunków oraz angażowanie się rodziców  w różnego rodzaju działalność. Dla każdego dziecka jego własna praca jest bardzo cenna, a możliwość przyglądania się swoim postępom - nieoceniona. Prezentacja  wytworów dziecka ma jeszcze większą wartość,  gdy współpracujący z terapeutami  rodzic doceni jego wysiłek.

Inspirujmy dzieci do działania !

Naszym zdaniem aktywność twórcza to taka dziedzina, która nie tylko rozwija zdolności manualne, ale także pomaga usprawnić deficyty rozwojowe. W dorosłym życiu przejawia się na wiele korzyści i radości, a z całą pewnością  na wolność i nieograniczone pole do własnej ekspresji.

 

Czym skorupka za młodu... czyli syndrom powtórzeń

 

Dzieci od najmłodszych lat poznają świat. Dokonują odkryć adekwatnym do swojego etapu rozwoju, sprawdzają wszystkie możliwe miejsca w najbliższym otoczeniu, testują przedmioty, wciąż szukając czegoś nowego. Lubią też doskonalić umiejętności, którą są w stanie powtarzać w nieskończoność, doskonaląc ją. Po pewnym czasie, aby się rozwijać, sięgają do bardziej skomplikowanych zajęć tj. takich, które dają możliwość eksperymentowania, zaangażowania jak największej ilości zmysłów.