Twoja dziecko nie wymawia poprawnie niektórych liter czy sylab? Nie potrafi powtórzyć określonych wyrazów czy zwrotów? Choć trochę postaram się przybliżyć możliwe przyczyny tych problemów.

Dyslalia, czyli inaczej wady artykulacyjne albo wady wymowy, jest zespołem objawów wywołanych różnymi czynnikami. Przyczynami dyslalii mogą być:

1. Zmiany anatomiczne aparatu artykulacyjnego:
– nieprawidłowa budowa języka (język zbyt długi, za duży – makroglosja, za krótki, zbyt gruby, krótkie wędzidełko podjęzykowe);
Reklama
- nieprawidłowa budowa podniebienia (zbyt mocno wysklepione, wąskie podniebienie twarde, tzw. gotyckie podniebienie; rozszczepy podniebienia);
- zniekształcenia zgryzu (zgryz otwarty, przodozgryz, tyłozgryz);
- anomalie zębowe (trwałe, jak diastema – szpara między pierwszymi siekaczami, czy anomalie przejściowe, jak w czasie wymiany uzębienia);
- przerost trzeciego migdałka;
- polipy;
- skrzywienie przegrody nosowej;
- przerost śluzówki nosa.

2. Nieprawidłowe funkcjonowanie narządów mowy, czyli:
- niska sprawność warg, języka;
- zakłócona praca mięśni wiązadeł głosowych;
- trudności koordynacji pracy wiązadeł głosowych z artykulacją nasady;
- nieprawidłowa praca zwierającego pierścienia gardłowego;
- brak pionizacji języka, tzw. infantylne połykanie (prowadzące do wsuwania języka między zęby).

3. Nieprawidłowa budowa i funkcjonowanie narządu słuchu:
- zaburzenie analizy i syntezy słuchowej;
- wybiórcze upośledzenie słuchu;
- obniżenie słyszalności (niedosłuch, głuchota);
- zaburzenia słuchu fonematycznego.

4. Warunki niesprzyjające uczeniu się mowy (dyslalia związana z czynnikiem społecznym):
- nieprawidłowe wzorce wymowy;
- nieprawidłowa atmosfera, styl wychowania i postawy rodziców;
- brak stymulacji rozwoju mowy.

5. Nieprawidłowe funkcjonowanie ośrodkowego układu nerwowego ( w przypadku afazji i dysartrii).

6. Psychiczne podłoże (brak zainteresowania mową innych; odczuwanie własnych wypowiedzi jako czegoś trudnego, męczącego i w związku z tym ograniczanie ich, co nie sprzyja normalnemu rozwojowi mowy).

7. Opóźniony rozwój psychomotoryczny (dyslalia rozwojowa) i emocjonalny dziecka. Dyslalią, czyli wadami wymowy zajmuje się logopeda i do niego w głównej mierze należy ich eliminacja. Polega to na postawieniu szczegółowej diagnozy – po obserwacji i zebranym wywiadzie,  kolejnym krokiem jest korekta wady wymowy poprzez różnorodne ćwiczenia, dobierane zawsze indywidualnie dla każdego pacjenta. Niekiedy potrzebna jest konsultacja, czy leczenie lekarza ortodonty (wady zgryzu), czy laryngologa (krótkie wędzidełko podjęzykowe, problemy ze słuchem itp.).

logopeda: Joanna Machil-Guban